سکرات علم آور مرگ,خوف,

سکرات علم آور مرگ,خوف,   

 

حالت محتضر، حالتی است که از نظر قرآن، انسان جاهل و نادان و سفیه و بی خرد را به علم می رساند؛ حتی به نظر می رسد که عالم و دانا به علم حصولی را به علمی می رساند که علم شهودی و حضوری است.

اگر کسی در مرتبه جهل باشد به علم حضوری می رساند همان طوری که عالم و دانا به علم حصولی را به علم حضوری می رساند. پس دانسته ها و شنیده هایش می شود دیده ها.

البته اگر کسی دارای علم حضوری در مقام علم یقین باشد، به مرتبه عین یقین می رسد، و کسی که در مقام عین یقین است به مقام حق یقین می رسد. پس اگر سوختن آتش را دید و دانست، سپس دست زد و سوخت و دانست و دید، در نهایت در این مسیر در مرتبه ای قرار می گیرد که خودش یک پارچه مانند پروانه آتش می شود. خداوند درباره کفار می گوید: خودشان آتش می شوند، بلکه سوخت آتش می شوند و ستونی ممدودی از آتش در درون و بیرون(همزه، آیات 8 و 9) و نیز می فرماید: وَ أَمَّا الْقَاسِطُونَ فَکَانُوا لِجَهَنَّمَ حَطَباً؛ اما عدالت خوران و ظالمان پس برای دوزخ هیزم هستند.(جن، آیه 15)

و درباره مومنانی خاص یعنی مقربان می فرماید که آنان خودشان بهشت هستند. در قرآن آمده است: إِنْ کانَ مِنَ الْمُقَرَّبینَ  فَرَوْحٌ وَ رَیْحانٌ وَ جَنَّةُ نَعیمٍ؛ اگر از مقربین باشد پس خودش روح و ریحان و بهشت نعیم می شود.(واقعه، آیه 89)

خداوند درباره دانایی به معنایی دیدن محتضر در هنگام سکرات مرگ می فرماید: وَ جاءَتْ سَکْرَةُ الْمَوْتِ بِالْحَقِّ؛ سکرت و مستی مرگ حق را برای او می آورد. پس هم این سکرات همراه با حق است و هم برای دیدن حق است. از این روست که دیدگان محتضر به نسبت به همه حقایق تیز می شود و آن را می بیند و به چنین دانایی از طریق دیدن می رسد.(ق، آیات 19 و 22)



حالابرای ان لحظه چکارکردی

گفتمان انقلاب اسلامی

گفتمان انقلاب اسلامی

  

 

چیستی گفتمان؟ و این که گفتمان چیست؟ پرسش نخستی است که باید پیش از ورود به بحث گفتمان انقلاب اسلامی بدان پاسخ داده شود.

گفتمان ، قالب معنایی است که واقعیت در آن قرار گرفته و تفسیر و تحلیل می شود. از این رو، باید گفتمان را همانند شاخص و معیاری دانست که به واقعیت ها از منظر آن نگریسته می شود.

به سخن دیگر، گفتمان، تصور و فهم ما از واقعیت جهان را شکل می دهد و فهم شخص از جهان بر اساس آن صورت می گیرد.

در حقیقت امور جهان تنها در درون ساخت های گفتمانی قابل فهم هستند و این گفتمان ها است که به فهم انسان از جهان کمک می کند. 

  

ادامه مطلب رابزنید

ادامه نوشته

گفتمان انقلاب اسلامی

گفتمان انقلاب اسلامی

  

 

چیستی گفتمان؟ و این که گفتمان چیست؟ پرسش نخستی است که باید پیش از ورود به بحث گفتمان انقلاب اسلامی بدان پاسخ داده شود.

گفتمان ، قالب معنایی است که واقعیت در آن قرار گرفته و تفسیر و تحلیل می شود. از این رو، باید گفتمان را همانند شاخص و معیاری دانست که به واقعیت ها از منظر آن نگریسته می شود.

به سخن دیگر، گفتمان، تصور و فهم ما از واقعیت جهان را شکل می دهد و فهم شخص از جهان بر اساس آن صورت می گیرد.

در حقیقت امور جهان تنها در درون ساخت های گفتمانی قابل فهم هستند و این گفتمان ها است که به فهم انسان از جهان کمک می کند. 

  

ادامه مطلب رابزنید

ادامه نوشته

برکات خواب

برکات خواب 

 

از نظر قرآن، مرگ دارای برکاتی است. از نظر آموزه های وحیانی اسلام، مرگ پل عبور انسان از خانه ای به خانه ای دیگر است؛ زیرا بر اساس آیه 42 سوره زمر، مرگ گرفتن تمام و کمال نفس انسانی از سوی خدا توسط کارگزارانش است تا این انسان را نخست به عالم برزخ (مومنون، آیه 100) و سپس عالم آخرت برای رفتن به بهشت یا دوزخ است.

امام حسین(ع) فرموده است:صَبْرًا یا بَنِی الْکِرامِ فَمَا الْمُوْتُ إِلاّ قَنْطَرَةٌ تَعْبُرُ بِکُمْ عَنِ الْبُؤْسِ وَ الضَّرّاءِ إِلَی الْجِنانِ الْواسِعَةِ وَ النِّعَمِ الدّائِمَةِ؛ ای فرزندان کرامت! صبر و شکیبایی ورزید که مرگ چیزی جز یک پُل نیست که شما را از سختی و رنج عبور داده به بهشت پهناور و نعمتهی همیشگی آن می رساند. و چنان که پیامبر(ص) نیز می فرماید: وَ إنَّمَا تَنْتَقِلُونَ مِنْ دَارٍ إلَی‌ دَارٍ؛ جز این نیست که از خانه ای به خانه ای دیگر منتقل می شوید. (بحار الانوار، العلامه المجلسی، ج 37، ص146.)

از آیاتی چون 18 تا 22 سوره ق به دست می آید که از همان آغاز، مرگ برکات فراوانی برای انسان دارد؛ زیرا جاهل را عالم کرده؛ غافل، ساهی و ناسی را متذکِّر داده، و خوابیده را بیدار می‌کند.

در این فرآیند آن کس که دارای، علم حصولی ذهنی و مفهومی است به مرتبه بالاتر می برد و شخص به علم حضوری و شهودی می رسد و حقایق را می بیند؛ زیرا پرده ها از چشم قلبش کنار می رود و حقیقت را چنان که هست می بیند. هم چنین کسی که از علم حضوری برخوردار است از مرتبه علم یقین به مرتبه «عین الیقین» و عین یقینی را به مرتبه  «حق الیقین» می رساند.

از آن جایی که خواب برادر مرگ و «النوم اخ الموت» است، چنین حالاتی البته محدود برای انسان رخ می دهد. پس در هر خوابی نفس شخص ‌وقتی از سوی کارگزاران توفی و به طور کامل گرفته می شود، در هنگام صعود از فعالیت های انجام داده خودش و نیز آثار ملکوتی آن آگاه می شود؛ و هنگام بازگشت به تن نیز از آینده ملکوتی کارهایی که انجام خواهد داد، آگاه می شود و آن ها را می بیند. این گونه است که پس از خواب یا خوشحال یا ناراحت است. در صورت خوشحالی شکر گوید و در حالت ناراحتی استغفار کند و صدقه دهد تا مشکل گذشته حل و رفع شده و مشکل آینده دفع شود.

قرآن، خواب را جزیی از نبوت دانسته و پیامبر(ص) نیز بر آن تاکید داشته است.(صافات، آیه 105 ؛ اسراء، آیه 60؛ فتح ، آیه 27) بنابراین انسان هنگام خواب از نباء و اخبار آگاه می شود. البته این آگاهی و دانایی که به شکل علم حضوری و شهودی و دیدن است، نسبت به معارف و حقایق است نه احکام و دستورها. از این رو، باید خواب را ابزار معرفت و دانایی و بصارت دانست نه تشریع.